Słońce




Gwiazda ta należąca do grupy żółtych karłów, będąca największym obiektem w Układzie Słonecznym, powstała na skutek grawitacyjnego zapadnięcia się gazów oraz pyłów pochodzących z mgławicy. Na powierzchni panuje tam temperatura oscylująca wokół 5500°C (temperatura fotosfery) oraz 2 mln °C (w przypadku korony), natomiast w samym jądrze może ona dochodzić nawet do 15 mln °C.


Odnośniki



Budowa


Słońce składa się głównie z wodoru, stanowiącego około 70% ogólnej zawartości, a także w 28% z helu oraz innych gazów. Powierzchnia tej gwiazdy znajduje się w nieustannym ruchu z powodu konwekcyjnej aktywności, której powodem jest znacznie wyższa temperatura jej wnętrza. Wspomniane ruchy są zauważalne w postaci charakterystycznych struktur granulacyjnych, znajdujących się na całej powierzchni Słońca, i osiągających około 100 km szerokości. Fuzja zmieniająca szybko poruszające się atomy wodoru w hel to efekt bardzo wysokiego ciśnienia oraz ogromnych temperatur panujących we wnętrzu gwiazdy.

Ten żółty karzeł znajduje się w odległości 149,6 mln km od naszej planety, co odpowiada jednostce astronomicznej. Gwiazda posiada promień 109 razy większy od naszej planety, a jego masa 333 tysiące razy większa od Ziemi.


Ciekawostki


  • Słońce stanowi 99,86% ogólnej masy wszystkich obiektów znajdujących się w Układzie Słonecznym. Zdecydowaną jej większość stanowi wodór.

  • Energia wytwarzana przez jądro Słońca to synteza jądrowa. Ta ogromna ilość energii powstaje, gdy cztery jądra wodoru łączą się w jedno jądro helu.

  • Według szacunków niemalże milion geoid o wymiarach Ziemi potrzebne byłoby do wypełnienia objętości Słońca.

  • Powierzchnia gwiazdy Układu Słonecznego jest 11990 razy większa od powierzchni naszej planety.

  • Obliczenia pokazują, że za około 130 mln lat Słońce osiągnie takie rozmiary, że pochłonie ono Merkurego, Wenus oraz Ziemię.

  • Słońce jest niemal idealną kulą. Biorąc pod uwagę rozmiar Słońca, jego polarna i równikowa średnica różni się tylko o 10 km, przez co jest najbliższym kuli znanym nam obiektem w kosmosie.

  • Słońce porusza się z prędkością 220-250 km/s. Znajduje się około 24 000–26 000 lat świetlnych od centrum Drogi Mlecznej i potrzebuje około 225–250 milionów lat, aby pokonać jedną orbitę centrum naszej Galaktyki.

  • Prędkość obrotowa Słońca wynosi 1,997 km/s.

  • Słońce osiągnie kiedyś wielkość Ziemi. Zapadając się zachowa swoją masę, stanie się wtedy białym karłem.

  • Światło słoneczne dociera na powierzchnię naszej planety w ciągu około 8 minut i 20 sekund, natomiast jego wydobycie z jądra gwiazdy na jej powierzchnię zajmuje miliony lat.

  • Słońce jest mniej więcej w połowie swojego życia. W ciągu 4,5 miliarda lat swojego istnienia wypaliło około połowy swoich zasobów wodoru, a pozostałe zapasy wystarczą, aby kontynuować fuzję jądrową przez kolejne 5 miliardów lat.

  • Odległość Ziemi od Słońca jest zmienna z powodu eliptycznej orbity, po której porusza się nasza planeta. W efekcie czego waha się ona od 147 do 152 mln km. Odległość między tymi obiektami określana jest mianem jednej jednostki astronomicznej (AU).

  • Słońce obraca się w kierunku przeciwnym w porównaniu do Ziemi, wykonując obrót z zachodu na wschód.

  • Gwiazda obraca się szybciej na równiku niż w pobliżu biegunów. Jest to tak zwana rotacja różnicowa, zjawisko określające zmienność prędkości kątowych dla różnych elementów podczas obrotu obiektu.