Saturn jest planetą należącą do Układu Słonecznego. Jest oddalony od Słońca o odległość przekraczającą dziesięciokrotnie odległość naszej planety od Słońca. Saturn jest drugą co do wielkości planetą Układu Słonecznego. Należy do grupy planet gazowych. Skład chemiczny, budowa oraz bilans energetyczny tego gazowego olbrzyma są prawie identyczne jak Jowisza. Masa Saturna jest około 95 razy większa niż masa Ziemi. Ze względu na gazową strukturę, jego gęstość nie przekracza gęstości wody.

Saturn bardzo szybko obraca się wokół własnej osi, czas obrotu wynosi około 10,23 godziny. Tak szybki obrót wokół własnej osi i wskutek działania siły odśrodkowej, planeta charakteryzuje się wyraźnymi spłaszczeniami na biegunach. Promienie równikowy i biegunowy Saturna różnią się miedzy sobą o około 11%. Do najbardziej charakterystycznych i wyróżniających cech Saturna należy otaczający go w płaszczyźnie równikowej system pierścieni.

System pierścieni Saturna składa się z dwóch współśrodkowych obręczy, które oddziela
tak zwana przerwa Cassiniego oraz trzeciej, mniej wyraźnej obręczy. Tak naprawdę Saturn jest otoczony przez siedem pierścieni, ale tylko trzy są doskonale widoczne z powierzchni Ziemi, nawet przy użyciu słabych instrumentów optycznych. Szacuje się, że średnica tego charakterystycznego układu pierścieni Saturna wynosi 250 tysięcy kilometrów, a ich grubość to tylko 1,5 kilometra. W związku z tym należy przypuszczać, że ich masa jest niewielka – gdybyśmy mogli zrobić z nich bryłę o zwartej strukturze jej średnica wynosiłaby zaledwie 100 kilometrów.

Pierścienie Saturna składają się w głównej mierze z pojedynczych brył lodu oraz okruchów skalnych pokrytych zamarzniętą wodą. Ich rozmiar znacznie się różni. Występują zarówno bryły o wielkości jednego centymetra, są też takie których średnica sięga kilku metrów. Większe bryły obiegają Saturn po orbitach nieznacznie się od siebie różniących. Pod koniec lat 70-tych sondzie kosmicznej Pioneer 11 udało się przejść przez system pierścieni, co pozwoliło na odkrycie kolejnych szczegółów dotyczących ich struktury. Z kolei sony Voyager odkryły w latach 1980 i 1981 istnienie kilkuset oddzielnych struktur pierścieniowych.

Możliwości dzisiejszych teleskopów pozwalają na obserwowanie planet Układu Słonecznego z domowego tarasu, ogródka itp. Poniżej propozycje modeli.